Oudere zwemmers dagelijks de zee in

Ze stappen zonder aarzeling de zee in bij Den Helder. De Volkskrant portretteert een aantal zeventigers: golven, stroming en kwallen trotserend. En dan hebben we het nog niet eens over de watertemperatuur gehad.

Om 9 uur ’s ochtends gaan ze te water, de leden van zeezwemvereniging Marsdiep. De Noordzee bij Den Helder is 13 graden, het A4’tje op de muur van hun kleedcabine op de dijk waarschuwt voor sterke stroming en hoge golven: ‘Nooit alleen zwemmen.’

Zonder aarzelen

Toch lopen ze er zonder aarzelen in, schrijft de Volkskrant, de zestigers, zeventigers en een enkele negentiger, hun hand langs de touwen waarmee het zwemgedeelte in zee is afgezet. In de verte ligt Texel. Gekleurde badpakken, zwarte zwembroeken, lijven die alles al eens hebben meegemaakt. Eerst tot de knieën en dan hup, in een keer tot de nek.

Al bijna 100 jaar

99 jaar bestaat de zeezwemvereniging. Maar sinds Wim ‘Iceman’ Hof merken ze dat zwemmen in het ijskoude water ook populairder is geworden onder jonge mensen, hun club telt inmiddels 180 leden. De oudste is 93 en draagt geregeld een gedicht voor, de jongste is 1 en alvast lid gemaakt door moeder en oma, ook zeezwemmers. Het lidmaatschap kost 25 euro per persoon per jaar, voor nog eens 5 euro extra krijg je een sleutel van de cabine.

Het fijnst is de euforie

Wat is er toch zo fijn dat ze hier van mei tot oktober dagelijks de golven in duiken? ‘Het geeft je echt een boost,’ zegt de secretaris. ‘Je bent de rest van de dag vrolijk.’ ‘Je hoort bij een club’, zegt een ander. Ook noteert de Volkskrant: ‘Het fijnst is de euforie na afloop.’