Vasthouden aan je gevoelsleeftijd
“Hoe je je voelt is een combinatie van drie factoren: je biologische leeftijd, je sociale leeftijd en je psychologische leeftijd.”
Dat zegt hoogleraar psychologie Gerben Westerhof, die aan de Universiteit Twente onderzoek naar gevoelsleeftijd, in Trouw.
Levensloop bepalend
Biologisch komt een hogere leeftijd vaak met klachten, daaraan merk je dat je ouder wordt. Sociaal gezien is de levensloop veel meer van belang. Wanneer ga je naar school, wanneer uit huis, wanneer krijg je kinderen of ga je trouwen? En psychologisch gaat het erom hoe flexibel je bent en of je nog kunt veranderen. Die zaken bepalen samen de gevoelsleeftijd.”
Senior-moment
Soms hebben mensen een ‘senior-moment’. Dat zijn momenten dat je met het beeld van jezelf wordt geconfronteerd, aldus Westerhof. “Maar dat is niet bepalend, zolang je alles kan doen, is er niet zoveel aanleiding om niet aan de door jezelf gevoelde leeftijd vast te houden.”
Positief effect
Je jong voelen, zo legt Westerhof in Trouw uit, heeft een positief effect op hoe oud je wordt: “Het lijkt erop dat mensen die zich jong voelen meer dingen doen om fit te blijven, sporten, uitgaan. Dat soort dingen. En ja, dat heeft effect.”
Protestgeneratie
Vanaf de protestgeneratie, die in de jaren zestig en zeventig volwassen werd, zijn mensen meer vrijheid gaan voelen. Zij braken met patronen en zijn zich gaan vasthouden aan jeugdigheid. Dat zie je nu nog steeds: mensen houden zich graag vast aan het beeld dat ze van zichzelf hebben. En dat is dan weer iets waardoor ze zich jonger gaan voelen.”
Pensioen als ijkpunt
Westerhof zegt in Trouw dat de ‘gevoelde leeftijd’ vaak wel situatie-afhankelijk is. “Er zijn eigenlijk geen echte ijkpunten in een mensenleven. Ja, je leeftijd. Maar kalenderleeftijd is een abstract begrip, zeker als je wat ouder wordt. Met pensioen gaan is wél een ijkpunt, dat drukt je enorm met de neus op de feiten. Het is grappig: in de Verenigde Staten is geen verplichte pensioenleeftijd. Daar voelen mensen zich gemiddeld ook jonger.”