Nog genoeg dromen voor de toekomst

Ineens was hun agenda leeg: de ouders van Pete Wu sloten hun snackbar en gingen in Nederland na veertig jaar altijd maar werken met pensioen, en verhuisden ook nog eens van Tilburg naar Rotterdam. Pete Wu vreesde een eenzaam en doelloos bestaan voor zijn ouders, maar niets bleek minder waar, zo beschrijft hij in de Volkskrant.

“Bijna 75 procent van de groep waartoe mijn ouders behoort, ervaart eenzaamheid. In Nederland wonen 110 duizend Nederlanders van Chinese komaf, waarvan eenderde senior is. Reken maar uit hoeveel eenzame Chinese ouderen hier wonen.” Toch lijken Wu’s ouders de dans der eenzaamheid te zijn ontsprongen. Hoe kan dat?

Uitzonderlijk

Wu raadpleegde o.a. hoogleraar sociale gerontologie Theo van Tilburg, die jarenlang onderzoek deed naar migrantenouderen en onlangs zelf met pensioen ging. Het vergt heel wat mentale maar ook fysieke energie om je in een nieuwe situatie te begeven. ‘Maar je moet ook lef hebben om je bloot te stellen aan ervaringen die ook kunnen tegenvallen’, zegt socioloog Van Tilburg in de Volkskrant. ‘Je ouders hebben een aantal dingen meegekregen uit hun ondernemende horecaleven: het verwerken van tegenslagen en het aanleren van sociale vaardigheden, dat ze heeft geholpen toch een nieuw sociaal leven op te bouwen. Dat is best uitzonderlijk, en niet iedereen gegeven.’

Nu is het hun beurt

Eind augustus gaan de ouders van Wu met hun gang per cruiseschip langs Oslo, Stockholm en Kopenhagen. Pete Wu in de Volkskrant: “Ze hebben nog genoeg dromen voor de toekomst – mijn moeder wilde vroeger altijd nog Engels leren, mijn vader wilde meer reizen. Ik ben ontzettend blij en opgelucht dat ze goed zijn terechtgekomen. Nu hebben mijn Chinese migrantenouders eindelijk de tijd om, post-horeca en na jarenlang in dienst te hebben gestaan van anderen, voor het eerst eens aan zichzelf te denken. Nu is het hun beurt.”