Ongemakkelijke boodschap zorgverzekeraars

Zo gezond mogelijk leven als je jong bent. Als je toch zorg nodig hebt, proberen dat digitaal te regelen. En als je eenmaal ouder bent, vooral een beroep doen op mantelzorgers. En de professionele zorgverlener? Die zie je zo weinig mogelijk.

Een ideaalplaatje wil voorzitter Dirk Jan van den Berg van brancheorganisatie Zorgverzekeraars Nederland het in NRC niet noemen, maar dat er iets drastisch moet veranderen in de zorg is voor hem wel duidelijk. „Niet alle zorg kan door professionals worden opgevangen. We moeten toe naar een situatie waarin mensen zelf meer verantwoordelijkheid pakken.”

Onbetaalbaar

De dubbele vergrijzing – steeds meer ouderen die ook steeds ouder worden – komt snel naderbij. Er zijn meer ouderen die zorg nodig hebben, maar minder werkenden die die zorg kunnen verlenen. Nu werkt een op de zeven werkenden in de zorg, in 2060 zou dat een op de drie moeten worden. Onhaalbaar en onbetaalbaar, meent Van den Berg in NRC. „Volgens de Wet langdurige zorg heb je als oudere altijd recht op verpleegzorg, maar dat kan straks niet worden nagekomen omdat die mensen er eenvoudigweg niet zijn. Heel frustrerend, maar je kunt geen ijzer met handen breken.”

Mantelzorg

Zorgverzekeraars Nederland schreef deze week aan de informateurs dat in Nederland ‘meer dan in andere Europese landen de zorg voor ouderen bij overbelaste zorgprofessionals wordt neergelegd.’ Van den Berg in NRC: „Nederlanders zien enorm op tegen mantelzorg. Niet uit gebrek aan liefde voor ouders, wel omdat ze zich afvragen: hoe gaat dat passen in mijn leven? In andere landen is dat veel meer geïntegreerd. Daar ga je op een bepaald moment je ouders verzorgen, of je krijgt ze in huis. Daar moeten wij het ook over hebben. Het is niet meer zo van: overheid of zorgverzekeraars, regel dat maar even. Een ongemakkelijke boodschap, maar het is onverstandig onze kop in het zand te steken.”

Zorgplicht

Zorgverzekeraars hebben een zorgplicht. Gooien zij het probleem nu niet gewoon over de schutting? Van den Berg zegt hierop in NRC: „De zorgplicht blijft, maar het antwoord is niet automatisch: meer zorg. Daar zitten grenzen aan. De zorgplicht moet breder worden; gemeenten, welzijnsorganisaties. Maar ook: wat kunnen mensen zelf bijdragen?”