Zorgbrandweer wil je dag en nacht

Zorg is te betalen als we weer gaan doen wat werkt. Dat schrijft Nico van Duijn, huisarts in ruste, in Trouw.

“Vroeger werden veel zorgvoorzieningen als geheel gefinancierd. Zo kreeg het Kruiswerk per 1000 inwoners 0,5 wijkverpleegkundige. Net zo was de financiering geregeld van verpleeghuizen, crisisbedden en jeugdzorg. Zorgverleners voelden zich verantwoordelijk voor hun hele populatie. Bij drukte kreeg iedereen wat minder aandacht. Zo staat het ook in de Grondwet, de bevolking heeft recht op zorg. Dat dit zorgrecht individueel werd, is alleen fijn voor sociaal handige mensen”, aldus Van Duijn in Trouw.

Omdat de samenleving het wil

“Een zorgvoorziening als geheel financieren – en niet per verrichting – doe je omdat de samenleving dat wil. Die wil dag en nacht een intensive care en een spoedpost, zoals we een brandweerkazerne willen. Dat de intensive care niet vol ligt, de spoedpost ’s nachts leeg is en de brandweer in bed ligt, dat hoort erbij. Dat kost wat, maar dat is wat je wilt.”

Vaste wijkverpleegkundigen

De behandeling van staar is zeker opgeknapt van financiering per verrichting, schrijft Van Duijn in Trouw. “Maar de wijkverpleging is er slechter van geworden, en de spoedpost draait verlies.” Wel zijn er volgens de huisarts-in-ruste politieke keuzes nodig. “Willen we bijvoorbeeld toegankelijkheid en nabijheid, of persoonlijke continuïteit. Willen we vier vaste wijkverpleegkundigen in de wijk, of willen we kiezen uit twintig thuiszorgbureautjes?”

Ouderwets financieren

Laten we de volgende zorgsectoren weer ouderwets financieren per populatiegrootte, stelt Van Duijn voor: huisartsen, wijkverpleging, spoedpost, verloskunde, crisisdiensten en de psychiatrie. “Zij vormen de zorgbrandweer. En die wil je, dag en nacht.”