Wmo vangnet, geen hangmat

In Edam-Volendam bespeurt wethouder Vincent Tuijp een ontwikkeling in de samenleving waar hij zich zorgen over maakt, zo is te lezen in Nieuw Volendam. De zelfredzaamheid is weliswaar groot, maar ook willen burgers vaak dat de gemeente meer en sneller iets regelt dan mogelijk is.

Dat krijg ik wel

Het is een misverstand dat je voor alles naar de gemeente moet stappen, zegt de wethouder.” De Wmo is bedacht voor als voorliggende voorzieningen of wetgeving – zoals de Zorgverzekering niet meer toereikend zijn. Dat is een vangnet en geen hangmat, waarvan je denkt: ‘Dat krijg ik wel’.”

Hulp niet altijd nodig

Tuijp wijst op de bouwmarkten waar je bijvoorbeeld beugels voor in de badkamer kunt aanschaffen. Artikelen als steunkousen zijn eveneens op veel plaatsen verkrijgbaar, meldt hij. De wethouder signaleert ook dat mensen hun particuliere hulp opzeggen, om vervolgens een beroep te doen op hulp via de Wmo. “Dan blijkt regelmatig dat de hulp niet echt nodig is. De medewerkers van zorginstanties waar wij mee werken doen ook veel minder dan particuliere ondersteuning.”

Glazenwasser

Lilian Migdesyan, teamleider Breed Sociaal Loket, ziet volgens Nieuw Volendam dat sommige burgers er hogere eisen dan wettelijk geregeld op nahouden als het gaat om het schoonhouden van hun huizen. “Bijvoorbeeld het lappen van de ramen wordt heel vaak genoemd als onderdeel van de huishoudelijke taken. Helaas zullen mensen daar een glazenwasser voor moeten inhuren en dat vinden ze soms lastig te begrijpen.”

Als leefeenheid oplossen

De teamleider maakte volgens Nieuw Volendam meermaals mee dat men huishoudelijke hulp vroeg, terwijl een van de personen binnen het huishouden daar nog wel toe in staat was. “Wij moeten dan het gesprek aangaan over dat je deze taken als ‘leefeenheid’ toch samen moet uitvoeren. Dit lijkt vanzelfsprekend, maar bij het loket maken wij het soms mee dat men er met misbaar op reageert als blijkt dat de gemeente deze hulp niet kan bieden.” Een andere situatie die Migdesyan aanhaalt gaat over het weigeren van bepaalde huishoudelijke hulpkrachten.