De nachtmerrie met de traplift

“De zorg draait om het leven verlengen, niet om genieten van het leven dat er nog is”, zegt Irma Wijsman in NRC. Dat wil ze veranderen. “Laat de zorg voor doodzieke mensen ook gaan over genieten, zegt Irma Wijsman.

Documentairemaker Irma Wijsman (62) heeft een missie: de zorg voor mensen die doodgaan veranderen. Voor haar zieke man wilde ze vooral dat mensen leuke dingen met hem deden. Zeven jaar lang verzorgde ze hem, totdat hij in 2021 op 73-jarige leeftijd stierf.

Kosten niet vergoed

NRC beschrijft hoe Wijsman in een inspiratiesessie vertelde over ‘de nachtmerrie met de traplift’. Hoewel Wijsman een topsportverleden heeft (taekwondo) en tegenwoordig fanatiek kickbokst, kreeg ze haar man de trap van hun bovenwoning niet meer op. Er kwam iemand van de gemeente langs om te checken of de woning geschikt was voor een traplift, maar er bleek te weinig ruimte te zitten tussen de onderste trede en de voordeur, en boven was geen ruimte om de lift te parkeren. Ze zouden moeten verhuizen. “Maar als iemand nee tegen mij zegt, werkt mijn hoofd zo dat ik het tegendeel voor elkaar wil krijgen.” Wijsman bedacht met vrienden een plan voor een plateau in de hal, en een smid paste de trapreling aan om boven ruimte te maken. Zoiets had de medewerker van de gemeente nog nooit gezien. Het mocht, maar de kosten – 10.000 euro – werden niet vergoed. Wijsman brak er het spaargeld voor aan dat zij voor haar pensioen opzij had gezet.

TU Delft gaat aan de slag

Deze week kreeg Wijsman een berichtje van een projectmanager in de ouderenzorg die samenwerkt met TU Delft, waar ze volgens NRC heel blij van werd. “Zij had me horen praten over dat trapliftprobleem. Er zijn in Amsterdam zoveel woningen waar dat speelt.” Wijsman gebaarde tijdens de sessie in Utrecht  om zich heen. “Hier zitten overal oude mensen vast op de eerste verdieping, omdat ze geen traplift kunnen krijgen.” Op de TU Delft willen ze gaan onderzoeken of daar een oplossing voor te bedenken is. “Dat doet me wel veel.”