Ga in gesprek over de vrijwillige dood

Zelfs in een progressieve stad als Amsterdam is praten over de dood een taboe, stelt Melvin Keijzer uit Amsterdan – en over vrijwillig sterven al helemaal. Hij pleit in Het Parool voor een open debat over zelfbeschikking.

In Amsterdam, een stad die bekendstaat om zijn tolerantie en vrije geest, blijft praten over de dood volgens Keijzer een taboe. “Als 30-jarige Amsterdammer merk ik dat praten over de dood binnen mijn vriendenkring en mijn eigen generatie voor ongemak zorgt.”

Zelfde kernvraag als bij de provo’s

Het lijkt alsof nadenken over sterfelijkheid iets is wat je pas mag doen als je oud bent – of ongeneeslijk ziek, zo schrijft Keijzer in Het Parool. “Amsterdam kent een geschiedenis waarin persoonlijke autonomie en het zelfbeschikkingsrecht al centraal stonden. De provo’s uit de jaren zestig, met hun idealistische acties, streden voor meer vrijheid en zelfbeschikking in het leven van de gewone Amsterdammer. Hun strijd roept dezelfde kernvraag op: hoe geven we individuen de regie over hun eigen bestaan, zelfs tot aan het einde?”

Open maatschappelijk debat

De keuze om te sterven is misschien wel de radicaalste uitdrukking van de vrijheid en eigen keuze, aldus Keijzer in Het Parool. “Toch lijken we die verantwoordelijkheid liever uit te besteden aan regels, instellingen en medische professionals. De vraag blijft of daarmee de autonomie van de stervende niet onnodig beperkt wordt, wanneer diegene juist bewust voor een humaan einde kiest.” “Alleen een open, maatschappelijk debat kan volgens Keijzer uitwijzen waar de grenzen van autonomie moeten liggen.

Haal de dood uit de schaduw

“We leven in een tijdperk waarin we controle over ons leven steeds belangrijker vinden – maar die controle stopt vreemd genoeg bij het levenseinde. Als we niet vrij zijn om te kiezen wanneer ons leven eindigt, wat blijft er dan nog over van onze vrijheid? Het is tijd om de dood uit de schaduw te halen.”