Euthanasie geen individuele beslissing

Een keuze voor euthanasie is geen individuele beslissing, blijkt uit onderzoek van Trouw. De mening van naasten en de eventuele belasting voor de omgeving spelen een grote rol.

Voor 40 procent van de respondenten is euthanasie een optie. Nog eens 32 procent zegt het misschien te zullen overwegen. Voor meer van de helft (57 procent) van deze groepen samen weegt belasting van de naasten zwaar mee. Een op de vijf geeft aan dat ze de maatschappij niet te zwaar willen belasten.

Opvallend argument

De groep die openstaat voor euthanasie wil vooral lijden door ziekte voorkomen (70 procent). Dat veel geënquêteerden daarnaast mee willen wegen of ze een belasting vormen voor naasten, is volgens Trouw opvallend. Artsen mogen dit argument niet meenemen als ze beslissen over euthanasie, maar voor patiënten persoonlijk kan het wel een rol spelen.

Verkeerd bezig

Ingrid Rep maakt zich daar zorgen over. “Als dit de argumenten worden, dan zijn we verkeerd bezig”, zegt de directeur van ouderenbond KBO-PCOB. Directeur Anneke Sipkens van ouderenbond ANBO noemt het ‘heftig’ en ‘schrijnend’ als de doodswens van mensen beïnvloed wordt door angst hun omgeving te belasten.

Bijkomende reden

Belasting van naasten zal zelden de voornaamste reden zijn om voor euthanasie te kiezen, denkt Fransien van ter Beek, voorzitter van de Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde in Trouw: “Wij horen vaak dat het een bijkomende reden is. Niet dat mensen het gevoel hebben dat hun omgeving hen niet wil helpen, maar ze hebben vaak een diepgewortelde wil de eigen boontjes te doppen.”

Onrustig en angstig

Volgens Sipkens speelt bij de uitkomsten van de enquête ‘het slechte nieuws over de toekomst van de zorg’ een rol. Ze denkt dat mensen ‘onrustig en angstig’ zijn bij het vooruitzicht afhankelijk te worden, zeker nu de zorg kampt met personeelstekorten en de stijgende zorgkosten gelinkt worden aan de vergrijzing.

Meer voor elkaar zorgen

“We moeten meer voor elkaar gaan zorgen”, zegt Sipkens in Trouw. “Maar er is onvoldoende beleid om mantelzorg makkelijker te maken.” Toch zijn naasten vaker tot mantelzorg bereid dan mensen denken, stelt Sipkens.