Ouderen hebben niet veel keuze

“Ouderen denken te weinig na over de toekomst, zegt de ANBO. Ik ben 70 jaar, weduwe, woon gelijkvloers, chronisch ziek, maar positief ingesteld. Ik denk heel vaak na over de toekomst. Maar kan iemand mij vertellen wat de keuzemogelijkheden zijn?” Dat schrijft Irene van den Eeckhout in de Telegraaf.

Ook zij hoort en leest alarmerende berichten over de tekorten in de zorg. “De wachtlijsten. Het gescheiden worden als echtpaar als de een wel wat mankeert en de ander zich nog enigszins kan redden. Het uitvallen van thuiszorg. De korte tijd die de medewerkers hebben. Bejaardenhuizen zijn er niet meer en dure particuliere zorg inkopen of een plek in een serviceflat is niet voor iedereen weggelegd. En van mantelzorgers kunnen wij niet vragen dag en nacht beschikbaar te zijn.”

Net of wij nalatig zijn

Van den Eeckhout ergert zich er in de Telegraaf aan dat nu wordt beweerd dat ouderen meer moeten nadenken over ‘onze toekomst’. “Net of wij nalatig zijn. Ik laat mij geen schuldgevoel aanpraten. Ik zie geen verzorgde en dus onbezorgde toekomst. Maar ik hoor de oplossing graag (ANBO?) Dat zou rust geven. En dan denk ik niet … net zo lang wachten tot je niks meer kunt en dan op de wachtlijst samen met 40.000 anderen voor het verpleeghuis.