Hoe gaan we om met de naderende dood

Je bent oud en de dood nadert. Wat doe je? Aftakelen, op de fiets springen of de somber kijkende hulp die je elke ochtend komt aankleden opbeuren? Als het op ouder worden aankomt dan zijn dit, schrijft De Gelderlander, super gechargeerd, de drie verhalen waaruit we kiezen.

In welk verhaal je ‘zit’ en waarom heeft reliegiewetenschapper Nienke Fortuin (geestelijk verzorger in De Waalboog in Nijmegen.) onderzocht. Ze promoveerde onlangs aan de Radboud Universiteit in Nijmegen op een onderzoek naar de vraag: hoe geven ouderen zin aan hun leven en hoe gaan ze om met de dood? Ook keek ze naar rol die geloof en levensbeschouwing spelen. Fortuin sprak voor haar onderzoek uren met 26 ouderen; 13 mannen en 13 vrouwen tussen de 79 en 100 jaar oud. Ook liet ze 356 ouderen een lijst met vragen invullen.

 

Minder kunnen, maar meer weten

In deze tijd zijn er twee dominante manieren om het ouder worden te beschrijven, zegt Fortuin in De Gelderlander. “Als een aftakelingsproces of als het verhaal van de oudere die zo lang mogelijk actief blijft. Kijk maar naar al die reclames over fietsende ouderen. En dan is er nog een derde verhaal, dat van de ouderen die het zien als een rijpingsproces; je kunt minder, maar je weet meer.”

 

Iets moois van berusting

Maar het streven naar zo lang mogelijk actief en productief blijven, heeft nog een andere kant. “Want wat als je gezondheid het laat afweten en het lukt allemaal niet meer zo? Het is moeilijk te bepalen hoe je daar dan weer mee om moet gaan. En ouder worden zien als een aftakelingsproces dat lijkt geen fijn narratief, maar er zit ook iets moois in van berusting.”