Wonen op een plek waar altijd leven is

Veel senioren willen volgens Trouw in kleine gemeenschappen wonen, maar die worden nog weinig gebouwd. De Living-Inn in Nijmegen moet een ‘dorp in de stad’ worden. “Het geeft mij het gevoel dat ik niet in een bejaardentehuis woon”, zegt een 83-jarige bewoonster.

Er zijn meer dan tweehonderd andere alleenstaanden en stellen neergestreken in de Living-Inn in Nijmegen. Het is het grootste seniorencomplex dat dit jaar in Nederland is opgeleverd. Ouderen wonen er in een van de 209 zelfstandige woningen – meestal middenhuur – en kunnen ieder niveau van zorg krijgen dat ze nodig hebben.

Open karakter

Er is een vleugel met tachtig kamers voor mensen met dementie waarvan de deuren dicht moeten blijven, maar verder heeft het complex een open karakter. Er zijn lichte gangen, veel ramen, balkons en op de twaalfde verdieping een dakterras waarvandaan je heel Nijmegen kunt overzien. Beneden tref je luxe gemeenschappelijke ruimtes, zoals een woonkamer met piano en puzzels, een restaurant, een fitnessruimte en een zwembad.

Bejaardenhuis 2.0

Je zou het volgens Trouw misschien een bejaardentehuis 2.0 kunnen noemen. Behalve dan dat er ook twintigers rondlopen met boodschappentassen of honden. Tussen de seniorenappartementen zijn namelijk ook 82 sociale huurwoningen voor starters geplaatst van 35 tot 45 vierkante meter groot.

Dorpje in de stad

De ontwikkelaar, de Roozen van Hoppe Groep, wilde voor ouderen een gemeenschap creëren waar het leven ‘zoveel mogelijk lijkt op het normale leven’, ook als ze meer zorg nodig hebben. “Wat we doen is in de stad een dorpje creëren zoals waar ik ben opgegroeid”, zegt Hendrik Roozen in Trouw. “Een plek waar mensen elkaar kennen, en waar ook altijd leven is.” En waar stellen die al lang bij elkaar zijn niet uit elkaar hoeven als de één veel zorg nodig heeft en de ander niet, zoals ooit gebeurde bij Roozens ouders. Hij bouwde vanuit die motivatie eerder al vergelijkbare complexen in Tilburg en Groningen.