Veel verwarde personen zelf opvangen

‘Het kan zo niet langer’, hoort specialist ouderengeneeskunde Ester Bertholet steeds vaker. Maar verwarde ouderen kunnen vaak wél thuis wonen, schrijft zij in Trouw.

Bertholet wil in ieder geval pleiten voor meer begrip en acceptatie van mensen die net even uit de pas lopen of verward zijn. “Mocht een dergelijk persoon in uw buurt wonen, dan wil een professional (huisarts of wijkverpleegkundige) vast een keer aansluiten bij een huisbezoek om een en ander toe te lichten. U zult versteld staan van wat u kunt betekenen, maar ook van wat u kunt leren van de professionals over het gedrag van uw buurtbewoner.”

Spiegelen

Een eenvoudig toe te passen inzicht, zo schrijft de specialist ouderengeneeskunde in Trouw, is “dat mensen in het algemeen, maar zeker kwetsbare mensen, uw gezichtsuitdrukking spiegelen. Komt u bezorgd aanlopen, dan trekt de ander ook een ongerust gezicht. Als u iemand boos benadert, kunt u boosheid terug verwachten. Hoe anders kan de reactie zijn als u de ander opgewekt en ontspannen tegemoet treedt. Vaak neemt die de opgewekte uitdrukking op het gezicht (en het bijhorende gevoel) over. En zo zijn er nog talloze tips te geven.”

Opnameplek

“Natuurlijk ken ik genoeg voorbeelden van mensen die thuis in een erbarmelijke, onacceptabele toestand terecht zijn gekomen. Als een verward persoon zichzelf ernstig verwaarloost en daaronder lijdt, dan kun je dat niet laten bestaan. Een opnameplek, zoals in een verpleeghuis, is dan voor hen die het thuis niet meer redden, een verademing.”

Niet wenselijk

Maar we kunnen, als maatschappij, een deel van de verwarde mensen echt wel samen opvangen, schrijft Bertholet in Trouw. “De zorg voor onze wijk- en dorpsbewoners volledig in handen leggen van organisaties of professionele hulpverleners is lang niet altijd nodig, niet haalbaar en wat mij betreft ook niet wenselijk.”