Wijkverpleging garanderen als basisbehoefte

De vraag wie voor vader of moeder moet zorgen, leidt binnen families steeds vaker tot grote hoofdbrekens. Aangezien niemand in kabinet of Kamer dat wil, is ingrijpen onvermijdelijk, aldus een commentaar van de Volkskrant.

De krant signaleert snel oplopende spanningen tussen zorginstellingen, verzekeraars, gemeenten en familieleden. “Dat is in hoge mate het gevolg van politieke keuzes. Van het wegbezuinigen van de verzorgingshuizen tot de beslissing om de zorgverzekeraars ook in de wijken de regie te geven, een proces dat enerzijds leidt tot constante druk op de kosten en anderzijds tot bizarre bureaucratische eisen aan de verzorgenden.”

In geval van nood altijd leveren

Er zijn allerlei historische redenen die kunnen verklaren hoe het zover is gekomen, maar één ding is volgens de Volkskrant zeker: van de twintig fracties in de Tweede Kamer is er niet één die het wenselijk vindt dat goede wijkverpleging kennelijk niet meer geldt als een basisbehoefte die in geval van nood altijd geleverd moet kunnen worden.

Nog net op tijd voor vergrijzingsgolf?

“Dat alleen al zou genoeg moeten zijn voor een fundamenteel debat over de herijking van het stelsel: hoeveel zorg moet in elk geval gegarandeerd zijn en hoe kan dat het beste worden georganiseerd? Dan zijn we misschien nog net op tijd klaar voordat de grootste vergrijzingsgolf het land overspoelt.”