Verpleeghuis? Zo willen wij niet oud worden

Na alle beloften tot verbetering gaat het alleen maar slechter in de verpleeghuizen, blijkt uit een groot onderzoek van het AD samen met vakbond FNV. Duizend verpleeghuismedewerkers uit heel Nederland vulden op verzoek van FNV, AD en aangesloten regionale kranten een enquête in. De antwoorden geven volgens hetr AD een verontrustend beeld. Het meest veelzeggende is wellicht: ruim driekwart van de deelnemers zou hulpbehoevende familie of vrienden niet in een verpleeghuis willen onderbrengen. Of er zelf nooit in willen belanden.

Dan rij ik liever het kanaal in

Uit veel van de open antwoorden blijkt volgens het AD hoe intens het verdriet onder zorgmedewerkers is: ‘Wat nu in het nieuws komt, is nog maar een druppeltje. Het is de laatste vijf jaar echt erg geworden. Wat er allemaal is gebeurd, daar lusten de honden geen brood van.’ Een enkeling geeft de ernst van de situatie in haar verpleeghuis een schokkende vertaling: ‘Wij collega’s zeggen: als ik in een verpleeghuis moet pleeg ik zelfmoord. Wij weten te veel, zo willen wij niet oud worden.’ Een ander: ‘Ik wil nog kwijt… mocht ik ooit een verpleeghuis in moeten, rij ik het kanaal in.’

Onvoldoende levenskwaliteit

Veel ondervraagden kampen volgens het AD met verdriet omdat ze ouderen onvoldoende levenskwaliteit kunnen bieden. Zo zegt 81 procent hoge werkdruk te ervaren en zegt een meerderheid dat er te weinig tijd is voor het fysieke (63 procent) en het mentale (79 procent) welzijn van de ouderen. Iemand verwacht dat het aantal euthanasie-aanvragen drastisch gaat stijgen.

Niet meer buiten

Persoonlijke aandacht of douchen van ouderen schiet er als eerste bij in wanneer de hoge werkdruk dwingt tot keuzes. Het ervaren van zon of regen is niet overal vanzelfsprekend: ‘Het is echt heel naar om te zeggen maar ik denk dat echt heel veel mensen niet meer buiten komen’, zegt een zorgmedewerker. Velen voelen zich schuldig, blijkt uit hun antwoorden. ‘Ik schaam me steeds vaker. Deze mensen hebben de wereld na de oorlog mee opgebouwd en krijgen nu minimale zorg, tijd, liefde en aandacht.’