Vergrijzing en toch minder wijkverpleging

Terwijl het aantal Nederlandse 70-plussers toeneemt, daalt het aantal mensen dat wijkverpleging krijgt, constateerde de Nederlandse Zorgautoriteit. Dagblad Trouw gaat na wat er aan de hand is

Corona speelt mogelijk mee: daardoor viel veel personeel uit. “Maar daardoor zou je minder verleende uren zorg per cliënt verwachten, niet minder cliënten”, zegt een NZa-woordvoerder. Actiz, de koepel van grotere zorginstellingen, denkt dat mogelijk een deel van de cliënten uit angst voor het virus heeft afgezien van wijkverpleging.

Strengere regels

Dat verklaart niet alles, want de grootste daling vond al plaats in 2019, dus voor de pandemie. Zorgeconoom Xander Koolman van de Vrije Universiteit vermoedt in Trouw dat de afname veroorzaakt wordt door strengere regels. Door ontmoedigingsbeleid is het aantal cliënten in de niet-gecontracteerde zorg fors gedaald. Het was de bedoeling dat er zorg via contracten voor in de plaats zou komen. Maar ook de gecontracteerde zorg neemt iets af. Aanbieders daarvan stellen dat ze vaker nee moeten verkopen vanwege personeelsgebrek.

Rondbellen voor een plek

Onbekend is volgens Trouw hoeveel patiënten wijkverpleging willen, maar niet krijgen. Wachtlijsten zijn er niet: verzekeraars moeten voor verzekerden rondbellen tot ze een plek vinden. Mogelijk is een deel van de vraag verdwenen, doordat mensen geen beroep doen op wijkverpleging – bijvoorbeeld vanwege de extra regels. Anderen houden ‘een verkeerd bed’ bezet: in een ziekenhuis of verpleeghuis.

Richting Wlz geduwd

Volgens Hans Buijing van Zorgthuis, een koepel van ruim tweehonderd bedrijven in de wijkverpleging, ‘duwen’ zorgverzekeraars mensen naar de Wet langdurige zorg (Wlz). De verzekeraars beslissen niet wie Wlz krijgt. Volgens Buijing oefenen ze wel druk uit op wijkverpleegkundigen en verzekerden om een indicatie aan te vragen.