Ouderen alleen nog gezien als financiële last

Volkskrant-columnist Kustaw Bessems las het afgelopen week verschenen ambtelijk rapport met adviezen over de ouderenzorg en omschrijft dat als een lange voettocht door mul woestijnzand: De hoofdboodschap is dezelfde die al een jaar of veertig in rapporten wordt opgeschreven.

Vooruitzien is zeer gewenst, maar er zouden volgens Bessems minstens twee dingen bij moeten horen. Ten eerste: begin bij de (toekomstige) ouderen en bij de mensen uit de praktijk. Ten tweede: als er nou íéts is waar je als politicus een gezamenlijke opgave van zou kunnen maken die Nederlanders bindt en mobiliseert, is het: hoe kunnen we zorgen dat alle ouderen straks een goed leven hebben?

Oude fout wordt herhaald

Alleen een noodlottig einde voorspellen en mensen vermanen, daarmee krijg je voor elkaar dat ze gaan tegenhangen. En het gevaar ligt op de loer dat ouderen alleen nog als financiële last worden gezien, schrijft Bessems in zijn column in de Volkskrant. “Wil je geloofwaardig enthousiasmeren, dan moet je wel eerst rekenschap over je fouten afleggen. Bejaardenhuizen afschaffen zonder dat er iets anders was tussen zelfstandig wonen en het verpleeghuis in, bijvoorbeeld.” Fataal is dat een oude fout wordt herhaald: direct bezuinigen.

Gezamenlijke voorzieningen

Uit alles blijkt volgens de Volkskrant-columnist dat in een goed leven voor ouderen alleen is te voorzien met gezamenlijke voorzieningen. Zoals die woonvormen waarin ouderen meer op anderen zouden leunen en die minister Helder op zich ook af en toe wel noemt. Toch is het motto van haar hele operatie: ‘Zelf als het kan. Thuis als het kan. Digitaal als het kan.’ Dat schreeuwt eenzaamheid, geen samenwerking, aldus Bessems. “Maar het vat wel perfect de grondhouding van de Rijksoverheid samen.”