Ontmanteling van de ouderenzorg

Als de tijdgeest ons dan toch dwingt om excuses te maken voor in het verleden begane fouten, is het volgens Telegraaf-columnist Marcel Peereboom Voller hoog tijd voor verontschuldigingen aan het adres van de meest benadeelde bevolkingsgroep van ons land: de hulpbehoevende en zieke ouderen.

Niemand tot last zijn

“Zij lijden in stilte, zoals mijn moeder ’niemand tot last wilde zijn’ toen ze haar einde tegemoet ging.” Lees en huiver, schrijft de columnist over het nieuwste advies: ouderen moeten meer betalen terwijl verzekeraars minder vergoeden. Het schrappen van huishoudelijke hulp, het schrappen van de dagbesteding, meer inzet van mantelzorgers – nog meer? – zodat ouderen langer thuis kunnen blijven wonen, al zijn daarvoor wel ’geschikte woningen’ nodig. “Tja, met één pennenstreek luchtkastelen bouwen; dat kunnen alleen ambtenaren.”

Dit is het failliet van de ouderenzorg

Daarnaast krijgen zorgaanbieders minder compensatie voor de huisvesting, terwijl de kosten en de salarissen van het personeel flink zijn gestegen. Zorgorganisaties zijn bang voor verschraling van de zorg, maar dat station zijn we al gepasseerd, aldus de columnist in de Telegraaf . “Dit is het failliet van de ouderenzorg.”

Drama door werkdruk en bureaucratie

Peereboom Voller beschrijft hoe zijn moeder de verschraling van de zorg in het algemeen aan den lijve ondervond toen zij in 2018 in het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis werd opgenomen. Er was daar een gebrek aan van alles. “Ik ga dit mensonterende verhaal zo kort mogelijk houden, al ben ik nog steeds kwaad.” De columnist beschrijft in de Telegraaf onder meer hoe thuiszorgmedewerkers vervolgens deden wat ze konden, “maar het werd een drama door werkdruk en bureaucratie.”

Herstelbetalingen op zijn plaats

De columnist besluit met: “Nee, bij nader inzien zijn excuses voor de ontmanteling van de ouderenzorg niet genoeg. Hier zijn herstelbetalingen op zijn plaats. Voor al die hulpbehoevende en zieke vaders, moeders, opa’s en oma’s.”