Fraaie tuin, verwarming op 24 graden

De gang is van marmer, de verwarming staat er op 24 graden en ter ontspanning zijn er pianoconcerten van Chopin. Veel meer senioren slijten hun oude dag in een commercieel verpleeghuis, vaak met luxere voorzieningen dan in de publieke sector, dan tien jaar geleden. De Stentor ging op bezoek in Huis Welgelegen in Warnsveld.

Is het oneerlijk, dat sommige ouderen in een riant statig pand kunnen wonen en anderen in een reguliere zorginstelling? Sanne Muurling, locatiemanager van Welgelegen:  “Zo is het leven. Sommige kinderen mogen drie sporten beoefenen, andere amper één. Is dat eerlijk? Nee, misschien niet. Maar de wereld is niet eerlijk.” Bewoners krijgen dezelfde zorg als in andere instellingen, alleen hun woonomstandigheden zijn anders.

Eén grote familie

“Het is één grote familie”, vertelt  in de Stentor Joost van Blokland, voorzitter van de cliëntenraad van Welgelegen en ook Huis ter Weegen, beide onderdeel van woonzorgorganisatie Domus Valuas, dat staat voor particuliere ouderenzorg op unieke locaties met luxe en comfort. Bewoners ervaren veel welbehagen, weet hij.

Daar gaat mijn erfenis

Het hoeft niet heel duur te zijn om hier te wonen, zegt Van Blokland. Meestal is er bij verkoop van het eigen huis voldoende budget om in Huis Welgelegen te kunnen wonen. “Het komt voor dat kinderen ervoor gaan liggen. Die denken: daar gaat mijn erfenis.” Het goedkoopste appartement is 2750 euro, het duurste bijna 4000.

Verschillen beperken tot het wonen

Bram Wouterse, universitair hoofddocent aan de Erasmus Universiteit (doet onderzoek naar sociaaleconomische ongelijkheid in het zorggebruik van ouderen) zegt in de Stentor:  “Als je altijd al in een villa hebt gewoond, waarom zou je dan moeten eindigen in een reguliere ouderenzorginstelling?” Maar, zegt hij, dat geldt alleen als de verschillen zich tot de woonvoorziening beperken. “Ouderen moeten langer thuis wonen. Dan moet je niet raar opkijken dat commerciële aanbieders in die markt springen. Het gaat nu nog om een klein aantal partijen, waar we weinig zicht op hebben.”

Liefst solidariteit als grondslag

Marcel Olde Rikkert, professor geriatrie aan de Radboud Universiteit, vindt het volgens de Stentor goed dat welgestelde ouderen meer bijdragen aan de kwaliteit van zorg, maar liefst met een solidariteitsbeginsel als grondslag. “Bij echte hulpbehoevendheid is het de vraag of deze commerciële partijen kwaliteit van zorg kunnen en willen leveren.”