Verzorgingsstaat werd uitsluitende samenleving

Na acht jaar vertrekt voorzitter Erik Dannenberg bij Divosa,de vereniging voor gemeentedirecteuren binnen het sociaal domein. Zij werken samen met maatschappelijke organisaties aan het welzijn, de gezondheid en veiligheid van burgers.

In een interview in Trouw zegt hij: “We zijn in de jaren zestig heel goed voor onze ouderen gaan zorgen. We keken niet meer naar wat ze kunnen, maar we verzorgden ze vooral. Daar is niks mis mee. Maar de mate waarin wij dat doen, is veel groter dan in alle landen om ons heen.” We bouwden instituten. Vaak gesorteerd op beperking. Zo maak je een samenleving waarin perfectie de norm wordt. aldus Dannenberg in Trouw. “Zo creëer je ook uitvallers. Vervolgens moeten die ‘uitvallers’ in een separate wereld goed worden opgevangen en verzorgd. Je krijgt dan een excluderende samenleving.”

Iedereen hoort erbij

Door zo gefocust te zijn op zorg, hebben we veel mensen onderschat? Dannenberg in Trouw: “We keken vooral naar de kwetsbare kant van mensen. We gaan nu juist naar een samenleving die meer op inclusie gebaseerd is. Iedereen hoort erbij, iedereen doet ertoe, iedereen moet in het gewone leven mee kunnen doen.”

Gemeenten

Daarmee omschrijft Dannenberg volgens Trouw eigenlijk de ombouw van de verzorgingsstaat. Die veelomvattende taak, die volgens Dannenberg hortend en stotend verloopt, is vooral op de schouders van gemeenten komen te liggen. In 2015 hevelde het Rijk veel taken over naar gemeenten en bezuinigde het op volksverzekeringen en uitkeringen. Nu zijn het vooral de gemeenten die invulling geven aan de alternatieven.

Niet door het ijs

Die invulling gaat niet langer uit van een hulpbehoevende burger die recht heeft op een bepaalde uitkering of een bepaalde verzekering. Nee, zegt Dannenberg in Trouw, het is meer: het is uw vraagstuk, maar wij zorgen ervoor dat u niet door het ijs zakt.