Niet terugtrekken in je eigen bubbel

Wat psycholoog Marcus Belle uit Heino (zelf zeventiger) kan ontroeren én inspireren is, dat de oudere mens die bij hem aanklopt nog steeds zijn of haar leven serieus neemt.

“Met het besef dat, ook al zit men in de knel, dat het leven leren is en dat dat nooit ophoudt. En dat een diepe intuïtie zegt dat je betekenisvol wilt zijn en blijven”, schrijft hij in dagblad De Stentor.

Geestelijke vitaliteit

Daarom is het volgens de psycholoog zo belangrijk voor de samenleving en voor de eigen geestelijke vitaliteit, dat ouderen in beeld blijven en zich niet terugtrekken in hun eigen bubbel. “Ik voel me als babyboomer niet schuldig voor wat er allemaal aan chaos is ontstaan in de huidige tijd. Maar ik blijf wél verantwoordelijk voor de invulling van mijn leven en de invloed die ik (kan) heb(ben) op mijn omgeving.”

Hulp in kringloopwinkel

Juist in deze jachtige en onzekere tijden waarin veel mensen op eilanden leven, is er zoveel behoefte aan ervaring, levenswijsheid, contact, schrijft psycholoog Belle in De Stentor. “Al loop je op krukken, dan nog hou je mogelijkheden om uit te reiken, contact te maken, een bijdrage te leveren. Dat kan hulp in de kringloopwinkel zijn of als grensrechter bij een voetbalclub. Maar ook gewoon een praatje maken op straat of met de kassière in de supermarkt kan wederzijds vreugde geven.”

Zijn belangrijker dan doen

Want voor een oudere is volgens Marcus Belle ‘zijn’ belangrijker geworden dan ‘doen’. “Je hoeft jezelf niet meer te bewijzen, dát is je werkelijke vrijheid. Daarin kan een oudere voorbeeld zijn voor jongeren, die nog opgeslokt worden door alle ballen die wij als westerse mens menen in de lucht te moeten houden. En zelf blijf je geestelijk en sociaal in conditie. Want groeien doe je tot je dood.”