Laat je niet tot derderangsburgers verklaren

Kom op, ouderen. Laat je niet tot derderangsburgers verklaren. Dat is de inspirerende oproep van de Franse journaliste Laure Adler in een erudiet boek: Van oude mensen.

Vijftig jaar nadat haar grote voorbeeld Simone de Beauvoir haar essay De ouderdom publiceerde, spreekt Adler (72) met ouderen, consulteert ze dode en levende schrijvers, historici en filosofen, zoekt ze in romans en essays naar passages over het onderwerp dat haar hartstochtelijk bezighoudt. Ze bezoekt verpleegtehuizen, observeert en bevraagt.

Adler wil niet oud gevonden worden, zo voelt ze zich niet. En waarom is oud en grijs worden zo anders voor een man dan voor een vrouw? In een mozaïek van citaten, overpeinzingen en sociologische data deelt ze de kennis die ze opdoet met de lezer, waarbij ze heen en weer slingert tussen woede en wijsheid.

Nieuwe plek opeisen

Opstandig,Adler schrijft dat ze dat met de jaren minder is geworden, aldus NRC. Haar vitaliteit wordt nu ‘minder door ongeduld gekleurd’. Ze is dan wel weg uit de prestatiemaatschappij, maar eist een nieuwe plek op: waarom zou ze opzij geschoven moeten worden? Wie vandaag bejaard is, is tenslotte veel minder oud dan decennia geleden. Ze bekritiseert het economische verdienmodel dat rond mensen in hun laatste levensfase ontwikkeld is. Waarom mogen we van de geneeskunde niet gewoon sterven, als we eraan toe zijn?

Ophouden ouderen te verbannen

Houd op de ouderen uit de samenleving te verbannen, roept Adler. En tot de ouderen zelf zegt ze: kom op voor jezelf, laat je niet tot derderangs burger verklaren. Aanvaard je eindigheid. Zo is volgens NRC ‘Van oude mensen’ een inspirerend en erudiet, essayistisch mozaïek voor alle leeftijden – oud worden treft ons tenslotte, als het tenminste meezit, allemaal.