Een uniek gezelschapje rasoptimisten
“Je zou het ze niet geven, getuige de rimpelarme portretfoto’s, maar u zag hier toch echt de honderd 100-jarigen die de Volkskrant de afgelopen twee jaar interviewde”, schrijft de Volkskrant de verzameling portretten van deze 100-jarigen. Wat kunnen zij ons leren?
Biochemicus Henne Holstege doet al tien jaar onderzoek naar vitale 100-plussers. Elk jaar, op een vrijdag in augustus, legt wetenschapper Henne Holstege (48) ‘haar’ 100-plussers in de watten. Met een luxe lunch aan chic gedekte tafels, met natuurlijk een advocaatje met slagroom als dessert, aldus de Volkskrant.
Geen alzheimer
Tussen de gangen door geeft Holstege een update van de resultaten van haar onderzoek naar hoe het komt dat zij, cognitief kerngezonde 100-plussers, geen alzheimer krijgen, terwijl ze wel de eiwitten in hun hersenen hebben die deze ziekte veroorzaken. En wat ze en passant nog meer opvallends over hen te weten is gekomen. Er is deze dag ook vertier en muziek. Sommigen maken zelfs een dansje.
Tachtig procent 100+ is vrouw
Nederland telt 2.572 inwoners van 100 jaar of ouder, en vrouwen zijn in dat gezelschap ruim in de meerderheid. Ruim 80 procent van de 100-plussers is vrouw, en de 105+-club kent 80 vrouwelijke leden en slechts 6 mannen. Dat meer dan 80 procent van de 100-plussers vrouw is, verklaart Holstege uit de rookepidemie die begon in de jonge jaren van hun mannelijke leeftijdgenoten.
Eenzaamheid is een killer
Wat Holstege aan het hart gaat, is de eenzaamheid die hier en daar te bespeuren valt onder de alleroudsten. Meer dan de helft woont zelfstandig. Veel dierbaren hebben ze overleefd. Dat Nederland vergeleken met andere Europese landen relatief minder 100-jarigen telt, zou daar best eens aan te wijten kunnen zijn, denkt ze. ‘Eenzaamheid is een killer. Het afschaffen van bejaardenhuizen is een vergissing geweest.’
Kwestie van geluk
Een gemene deler, ook onder de 100-jarigen in de Volkskrant, is dat het ‘rasoptimisten’ zijn – er wordt weinig gesomberd en gemopperd, ook al hebben ze allemaal last van fysieke kwalen, vaak zware fysieke arbeid verricht en schaarste en oorlog meegemaakt. De eeuwelingen zelf hebben zo hun eigen verklaring voor het bereiken van hun hoge leeftijd. Volgens de Volkskrant misschien de meest overtuigende: ‘Het is een kwestie van geluk.’