Alsof jonge mensen niet oud worden

Oude mensen moeten zich maar een beetje gedeisd houden, aldus de onuitgesproken (en soms uitgesproken) boodschap in onze wereld. Want aan die sufferds heb je niets.

Daar denkt Liesbeth Wytzes (1957) anders over, schrijft zij in weekblad EW.

Hoe ouder, hoe onopvallender

“Oud worden in de westerse, ‘beschaafde’ wereld is bepaald geen pretje. Hoe ouder je wordt, hoe onopvallender je bent. Op straat kijken mensen dwars door je heen, ze gaan niet opzij als je eraan komt, je bent een schim geworden. Of ze geven je een grote bek: ‘ouwe trut’ bestaat wel, ‘jonge trut’ niet.”

Alles beter dan een grijsaard

Het valt EW-redacteur Wytzes op dat de leeftijd waarop een mens als ‘oudere’ wordt gezien, steeds verder naar beneden zakt: nu zit je met vijftig al in die groep ongelukkigen, en zie maar dat je eruit komt. “Niet dus. Zelfs in deze tijd van personeelsschaarste worden er eerder mensen uit verre landen gehaald om in de leegte te voorzien, in plaats van het potentieel aan oudere werklustigen aan te spreken. Alles beter dan een grijsaard op kantoor.”

Kwetsbare mensen bijeengeveegd

Tijdens de diverse lockdowns vanwege corona kwam het leeftijdsaspect ook steeds weer terug: Oude kwetsbare mensen (en zijn niet alle oude mensen kwetsbaar?) moesten maar worden bijeengeveegd als dieren in een kraal, om uit de loop der jeugdigen te blijven. “Zij werden dan beschermd tegen ziekte en dood, en de jeugd kon ongehinderd zijn gang gaan, in deeltijd werken en naar festivals. Dat was nog eens een win-win-idee! Alsof jonge mensen niet oud worden.”

Wat een armoe!

Het wil er maar niet in, schrijft Wytzes in EW, dat je oude mensen moet waarderen en dat je nog eens iets van ze kunt leren. “Ze worden weggezet als sukkels, mastodonten die in een voorbije, verdwenen wereld leven. Die bang zijn voor technologie en zaken als e-mail en WhatsApp door elkaar halen, niets weten van Instagram, YouTube en TikTok. Die brokken maken met de e-bike waar ze met hun domme ouwe koppen zo nodig mee de straat op moeten in plaats van veilig thuis te blijven. Is digitale behendigheid nu werkelijk de maat aller dingen geworden? Wat een armoe!”