Langer werken, eerder genieten

Het IMF-rapport waarin is te lezen dat ‘zeventig het nieuwe vijftig’ is, is voor FD-columnist Jannie Benedictus koren op haar molen, ‘Want ik begrijp niet zoveel van fitte midzestigers die een pensioenborrel geven. Verlangen we niet vooral naar de eindstreep doordat die er nu eenmaal is en we er woorden als ‘welverdiend’ en ‘genieten’ aan koppelen? En waarom moet het een waterscheiding zijn, een big bang, een fonkelnieuwe levensfase? Mag het ook wat geleidelijker?’

Misschien zijn het, schrijft zij in het FD, haar nijpende gebrek aan discipline en schrijnende gebrek aan liefhebberijen, die zij onterecht projecteert op anderen. ‘Ik zou al na een halfjaar verpieteren op de bank, in peignoir met sherry en Netflix.’

Micropensioen

Benedictus las dat onder gen Z het ‘micropensioen’ in zwang is; ze wisselen periodes van werk graag af met een kort ‘tussenpensioen’. Daar komt trouwens geen euro pensioengeld aan te pas, want dat staat veilig opgeborgen. Doorgaans kun je er niet eerder dan tien jaar voor de AOW-leeftijd bij. In de pensioensector wordt volgens de FD-columnist weleens een balletje opgegooid om dat te flexibiliseren, maar meestal is men huiverig dat door voortijdig graaien in de pot aan het einde van de rit een schamel micropensioen resteert. Zelfs een bedrag ineens op de pensioendatum is al ingewikkeld (en opnieuw uitgesteld).

Flexibeler en vloeiender

Toch moet het flexibeler en vloeiender, stelt Benedictus. ‘De nieuwe generatie laat ons al zien welke kant het op gaat. Langer werken kan niet zonder eerder genieten. Laten we het wachten op de dood in godsnaam zo comfortabel mogelijk maken.’