Zelfgekozen dood kan gedroomd afscheid zijn

‘Het is lastig te bepalen wat nou precies ‘uitzichtloos lijden’ en ‘ondraaglijk lijden’ is, maar het is zeer waardevol dat euthanasie in Nederland mogelijk is en dat daardoor mijn oom Wout verder lijden bespaard is gebleven.’ Katalijn Ritsema van Eck (executive coach en organisatieadviseur) schrijft dit in de Volkskrant op verzoek van haar oom (1938) en in overleg met zijn kinderen en andere dierbaren.

‘We waren met zeven mensen in de kamer, die gevuld was met liefde. We aten sushi en dronken champagne. Tegelijkertijd hadden we allemaal een knoop in onze maag. We wisten dat één van ons die middag dood zou gaan.’ ‘We knuffelden en we huilden en het was goed. En hij zei: ‘Katalijn, schrijf jij een stukje in de krant, over hoe fijn het is om zo te sterven?’

Het was mooi geweest

Oom Wout had verschillende aandoeningen die zijn leven onaangenaam beknotten, aldus Ritsema van Eck in de Volkskrant: parkinson, hartfalen, reuma, sclerodermie. Bovendien: hij was 86, hij had een voltooid leven, hij vond het mooi geweest. Het ging vanaf nu alleen maar bergafwaarts. Die laatste maanden zou hij graag overslaan. Een longontsteking, en de gevolgen daarvan, speelden een belangrijke rol in het goedkeuren van de euthanasie

Warm aanbevolen

Ritsema van Eck schrijft in de Volkskrant de zelfgekozen dood nu tweemaal van dichtbij te hebben meegemaakt en te weten dat we het niet kunnen hebben over ‘dé’ zelfgekozen dood. ‘Euthanasie is complex, je vraagt nogal wat van een arts, en het is – terecht – ingebed in regels en procedures. Het is niet een recht dat je per definitie kunt claimen, maar door juist te handelen, kun je de kans dat je euthanasie kunt krijgen wel vergroten. Het is zo fijn dat dit in Nederland mogelijk is, en dat mijn oom Wout verder lijden bespaard is gebleven. Dit was het gedroomde afscheid en het gedroomde einde voor Wout. Hij beveelt het warm aan. Bij deze.’