Zelf je levenseinde bepalen

Hij is niet levensmoe. Integendeel. Chris Zijdeveld (77) geniet van elk moment van het leven. Maar hij weet wel precies wanneer het mooi is geweest.

“Niet dement worden, niet in een karretje terecht komen”, zegt de oud-wethouder van Schiedam in AD Rotterdams Dagblad. Dus strijdt hij ervoor zijn eigen dood te mogen bepalen. “Niemand mag mijn leven rekken.”

Niet in medische handen vallen

Het is bepaald geen eenmansactie. Naast Zijdeveld hebben honderden mensen zich al aangemeld voor een discussieavond met als thema ‘Zelf jouw levenseinde bepalen’. Hij vindt dat hij na zijn 75-ste het zelfbeschikkingsrecht heeft over zijn leven en niet afhankelijk wil zijn van een arts. Ik wil voorkomen dat ik in medische handen val en kunstmatig in leven wordt gehouden. Dat komt nog te vaak voor. Ik ken iemand van 95 die zwaar dement was, maar de arts zei dat het zijn plicht was om mensen in leven te houden.”

Niet dement, niet in een karretje

De levenseindediscussie op 13 september in het Rotterdamse debatpodium Arminius, georganiseerd met NVVE (vereniging voor vrijwillig levenseinde) en CLW (Coöperatie Laatste Wil), laat voor- en tegenstanders aan het woord. Zijdeveld zelf zegt voor zijn huisarts exact te hebben gedefinieerd wat hij uitzichtloos en ondraaglijk lijden – één van de zorgvuldigheidseisen voor euthanasie – vindt. “Ik wil absoluut niet dement worden. En ik wil ook niet in een karretje terecht komen. Dat past niet bij mij.”

Tot in detail mee bezig

Met stelligheid zegt Zijdeveld in AD Rotterdams Dagblad: “Het zal mij en mijn vrouw niet overkomen dat we in leven worden gehouden. Het is toch mijn leven en niet dat van een arts of prediker van welke godsdienst dan ook. Ja, ik ben er tot in detail mee bezig – niet fanatiek, wel constant. Ik wil een vredige dood. Ik ben een vrolijk mens en ik wil nog een poosje mee, maar ik heb niet het eeuwige leven.”