Ook gepensioneerden hebben het drukker

Het vrijwilligerswerk verandert in Nederland. Nog altijd is 49 procent van alle inwoners vrijwilliger, maar Lucas Meijs, hoogleraar strategische filantropie aan de Erasmus Universiteit, signaleert in een NRC-artikel over de lintjesregen dat mensen zich ,,korter en anders” inzetten.

Hij vergelijkt het met vis. De wilde zalm is de traditionele vrijwilliger die zich langdurig en langjarig inzet, maar steeds zeldzamer wordt. De kweekvis zijn mensen die via een maatschappelijke dienstplicht, stage of werk in aanraking komen met een organisatie en soms blijven. De plankton zijn mensen die spontane acties organiseren, zoals een sponsorloop of een festival om aandacht voor een kwestie te vragen.

Drie soorten

“In Nederland bestaan alle drie de soorten vis, maar het gaat steeds meer de kant op van kweekvis en plankton.” Dat is niet verkeerd, zegt Meijs. ,,Het is ook steeds zeldzamer dat mensen veertig jaar dezelfde baan hebben.” Dat er meer gepensioneerden zijn, maakt niet uit: ,,Ook zij hebben het drukker en zoeken naar flexibel vrijwilligerswerk.”

Flexibel inzetbaar

Meijs zegt in NRC: ,,Organisaties die zich dat realiseren, zorgen dat mensen flexibel inzetbaar zijn. Besturen die vasthouden aan ‘hoe het altijd ging’ hebben het moeilijk.” Hij noemt het ,,spannend” hoe bij de lintjesregen met deze trend wordt omgegaan.. ,,Het beeld is dat je een lintje krijgt na zitvlees, terwijl juist ook deze nieuwe vrijwilligers bijdragen aan de samenleving.”