Woonzorgcentrum steeds meer een IC

De landelijke huisartsenvereniging heeft het Integraal Zorgakkoord niet ondertekend.

Heel begrijpelijk, schrijft Tinie Kardol (emeritus hoogleraar vergrijzingsvraagstukken) in Trouw.

Hand op de knip

Er gebeuren volgens Kardol rare dingen in zorgend Nederland, zeker wat betreft de zorg voor ouderen. “De vraag naar institutionele zorg is sterk gegroeid, de mogelijkheid om geplaatst te worden sterk afgenomen. Met de hand op de knip verlegde onze regering het accent van zorg in het instituut naar zorg thuis. Dit vanwege een tekort aan zorgmedewerkers, omdat niets boven thuis gaat en om kwetsbare ouderen niet meer te pamperen dan nodig is. Passende zorg heet dat laatste.”

Huisarts mag het opvangen

Het woonzorgcentrum ontwikkelt zich nu tot intensive care van de ouderenzorg, stelt Kardol in Trouw. “De afgelopen twintig jaar is de gemiddelde verblijfsduur in het woonzorgcentrum gedaald van vijf naar één jaar.”Een rem op intramurale zorg, in een tijdperk met een toenemend aantal kwetsbare ouderen en met onvoldoende mantelzorg, is volgens Kardol de deur openzetten naar een geregeld bezoek aan de huisarts, een al meer dan overbelaste beroepsgroep.

Integraal Zorgakkoord niet zo integraal

“Welke gezondheidsbevorderende plannen zijn er voor de een derde van de zestigplussers, die het gevoel heeft er niet meer toe te doen, niet mee te tellen en daardoor ziekmakende risico’s loopt? Hoe wordt het hiaat in mantelzorg opgevuld? Hoe gaan we het onderontwikkelde onderlinge dienstbetoon in ons land een flinke impuls geven? Welke infrastructurele aanpassingen staan op het programma om kwetsbare ouderen het huis uit te laten komen en mee te laten doen?” Laat het woord ‘Integraal’ uit ‘Integraal Zorgakkoord’ nog maar even achterwege, aldus emeritus hoogleraar Kardol in Trouw.